Houston, we have a problem
- gigglesontherunblo
- 10 dec 2016
- 2 minuten om te lezen
Crisiscommunicatie, niet meteen de meest sexy term. Toch was het voor mij één van de meest interessante expert classes die we kregen.
Voor ons stonden Stijn en Yves. Yves werkt op het crisiscentrum in Brussel en Robbert bij PM (een adviesbureau). Zij kwamen ons alles vertellen over crisis en dan bedoel ik niet de ‘ik weet niet wat aandoen in de ochtend’ crisis. Het ging van een fout die een bedrijf maakt tot een jammere uitdrukking van een CEO. Natuurlijk kwamen ook de aanslagen in Brussel aan bod.

Hoe begin je er nu aan?
Eerst en vooral; 'do not panic' en als tweede LUISTER.
Yves wist ons te vertellen dat crisiscommunicatie begint bij het luisteren. Je moet zelf niet teveel vertellen, als het maar het goede is.
Naar wie moet ik communiceren?
Neen, de media staat niet op nummer één. Je moet een soort van cirkel maken. Daarin zit een grote groep die getroffen is door de crisis. Uit die groep moet je de meest kwetsbare persoon halen. Dat is persoon waarnaar je moet communiceren. Want als die doelgroep zich voelt aangesproken dan zal de rest dat ook zijn.
Misschien even verduidelijken met een voorbeeld:
Een groot bedrijf besluit zijn deuren te sluiten. Meer dan 300 mensen verliezen hierbij hun job.
De meest kwetsbare persoon uit deze doelgroep?
De alleenstaande moeder met 3 kinderen.

Verder hadden we het ook nog over de aanslagen in Brussel. Zowel Stijn als Yves hebben meegewerkt aan de communicatie. Yves was zelfs verantwoordelijk om alles in goede banen te leiden. Denk nu niet dat alleen zij twee aan het werk waren. Met een team van meer dan 60 mensen waren ze druk in de weer om alle communicatie zo duidelijk mogelijk te brengen.
Tijdens zo’n aanslag is het natuurlijk alle hens aan dek. Tijdens zo'n crisis wordt de groep onderanderen opgedeeld in analisten en strategen. De ene zoekt en kijkt wat er leeft bij de bevolking en media. De andere bekijkt de strategie om te communiceren. Aan de hand van een goed uitgedokterd plan beginnen ze dan aan de communicatie. Om zoveel mogelijk mensen gerust te stellen.
Crisiscommunicatie het is een vak apart, niet meteen weggelegd voor de stresskippen onder ons. Ik ben het alvast aan het overwegen om het later ook dit als job te doen.
Comments